Nawigacja

Park w pigułce

Park leży w obrębie atrakcyjnych krajobrazowo Pojezierzy: Lubuskiego i Wielkopolskiego. Obejmuje rynnę polodowcową, z największymi jeziorami parku oraz część doliny rzeki Obry. Krajobraz cechuje różnorodność form rzeźby terenu, takich jak rynny jeziorne, dolina rzeczna, wały ozowe, pagórki morenowe oraz równiny sandrowe.

Co nas wyróżnia?

Głównym skarbem Parku są wody powierzchniowe (13% pow.) oraz urozmaicona rzeźba terenu. Jeziora położone są głównie w obrębie rynny jezior pszczewskich o długości ok. 30 km. Ich czyste wody zachęcają do wypoczynku i sportów wodnych. W Parku znajduje się ponad 30 jezior o pow. powyżej 10 ha, położonych w niewielkiej odległości od siebie, układających się w ciąg biegnący z północnego zachodu na południowy wschód. Do największych z nich należą: jezioro Lubikowskie, będące jednocześnie najgłębszym z jezior w Parku (35,5 m), jezioro Chłop, jezioro Wielkie oraz jezioro Szarcz Duży.

Świat roślin i zwierząt w Parku.

Obszar Parku o dużym zróżnicowaniu przyrodniczym i krajobrazowym jest miejscem występowania wielu gatunków roślin i zwierząt, w tym rzadkich i chronionych. Obfitość wód decyduje o bogatej ichtiofaunie. Stwierdzono tu występowanie wielu gatunków ryb, m.in.: bolenia, kozę, sielawę i piskorza. W małych oczkach wodnych spotkać można traszkę zwyczajną i traszkę grzebieniastą, rzekotkę drzewną, kumaka nizinnego i grzebiuszkę ziemną. Znane są też archiwalne stanowiska występowania żółwia błotnego. Bogaty jest również świat awifauny. Do najliczniejszych grup zaliczamy gatunki wodne, związane z dużą liczbą jezior i rzek, m.in. łabędź niemy, gęgawa, krzyżówka, perkoz dwuczuby i rdzawoszyi, łyska, płaskonos, głowienka, gągoł, czy cyraneczka. Wśród zagrożonych ptaków drapieżnych występują: bielik, kania czarna i ruda, kobuz, orlik krzykliwy, trzmielojad oraz rybołów. W kompleksach leśnych żyją duże ssaki, a także spotkać można kilka gatunków nietoperzy, m.in.: borowiec wielki, borowiaczek, gacek brunatny, karlik malutki, karlik większy i nocek rudy. Szatę roślinną Parku tworzą głównie lasy, które zajmują ponad 68 % jego powierzchni. Przeważają zbiorowiska boru suchego i świeżego, z dominującą sosną. Domieszki stanowią: dąb, buk, świerk, olcha i brzoza. Flora Pszczewskiego Parku Krajobrazowego, ze względu na swoje bogactwo była przedmiotem badań już w latach 70 – tych XX w. Wśród wielu występujących tu roślin, 8 gatunków objętych jest prawną ochroną ścisłą, a 20 ochroną częściową. Na uwagę zasługuje rosiczka okrągłolistna, rojnik pospolity, czy storczyk plamisty. Trzy istniejące w Parku rezerwaty przyrody chronią rzadko spotykaną roślinność oraz miejsce przebywania i lęgów ptaków. Są to rezerwaty: „Jeziora Gołyńskie”- zarastające jeziorko z chronioną roślinnością bagienną, „Jezioro Wielkie” – jest to rezerwat faunistyczny, który obejmuje jezioro oraz przylegający do niego fragment starodrzewia sosnowego i obszar szuwarowy i „Dąbrowa na Wyspie” – świetlista dąbrowa zlokalizowana na wyspie jeziora Lubikowskiego, chroniąca cenne gatunki roślin. Dodatkowo na terenie Parku zlokalizowanych jest 6 użytków ekologicznych oraz wiele pomników przyrody, do których należą głównie wiekowe dęby i lipy.

Dziedzictwo kulturowe

Pszczewski Park Krajobrazowy to również bogata historia i kultura. Miejscowość Pszczew, od której pochodzi nazwa Parku, swoje początki miała już w XIII wieku, a nawet w IX, jak wskazują na to znaleziska archeologiczne. Do dziś zachował się zabytkowy, późnorenesansowy kościół Św. Marii Magdaleny, barokowa plebania i zespół dworski z 2 połowy XIX. Odwiedzić tu można również muzeum regionalne „Dom Szewca”, które mieści się w drewniano-szachulcowej chacie, oraz punk widokowy „Góra wieżowa” z widokiem na jezioro Kochle.
W okolicach miejscowości Borowy Młyn, pod koniec stycznia 1945 roku rozegrała się jedna z większych bitew w tym regionie, w związku z tzw. Trzcielską Pozycją Przesłaniania. Do dziś możemy zobaczyć zachowany budynek strażnicy granicznej, liczne okopy oraz gniazda karabinów maszynowych. W krajobrazie Parku przy skrzyżowaniach dróg, odnajdziemy malownicze i ciekawe kapliczki przydrożne. Warto odwiedzić zlokalizowane w miejscowości Rokitno Sanktuarium Matki Bożej Rokitniańskiej, miejsce pielgrzymek wiernych, z słynącym łaskami obrazem Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej. Przy południowej granicy Parku, znajduje się miasto Trzciel (we wczesnym średniowieczu był to gród obronny), gdzie zobaczyć można m.in. kościół św. Wojciecha z 1510 r. oraz pozostałości żydowskiego cmentarza (nad jeziorem Żydowskim).